Meta aħna nitkellmu fuq viżjoni nisranija jew biex inkunu aktar preċiżi kattolika, għal politika Ewropea, ħafna mill-ewwel jaħsbu fuq l-oġġezzjoni tal-Knisja għal-abort. Bla ebda dubju l-qtil tal-Innoċenti hija kwistjoni importanti ħafna, pero viżjoni politika mibnija fuq kwistjoni waħda biss hija viżjoni mijopika.
In-nisrani huwa msejjaħ biex ikollu sehem attiv fil-ħajja politika fl-oqsma kollha, minkejja li jimxi l-ħajja tiegħu fuq din l-art b’ħarstu lejn is-sema. Il-Konċilju Vatikan II, permezz tad-dokument Gaudium et Spes, ifakkarna fi kliem Santu Wistin li jiddeskrivi n-nisrani bħalha ċittadin taż-żewġt ibliet, iġġifieri dik tas-sema u dik tal-art. Dan id-dokument iħeġġeġ lill-insara “biex ifittxu jaqdu sewwa d-dmirijiet tagħhom ta’ l-art, immexxijin mill-ispirtu ta’ l-Evanġelju”, u jemfasiżża illi dawk n-nisrani li ma jimpennjax ruħu fis-soċjeta jkun qed jonqos mid-dmirjiet tiegħu lejn il-proxxmu, anzi wkoll lejn Alla nnifsu….”[1] Hija l-fidi stess li tobbliga lil kull nisrani jipparteċipa fil-ħajja politika, kull wieħed skond is-sejħa tiegħu… Kompli aqra »